آذرِ شعرِ بازگشت (بررسی دیوان آذر بیگدلی از منظر زیبایی‌شناسی ادبی)

کتاب آذرِ شعرِ بازگشت (بررسی دیوان آذر بیگدلی از منظر زیبایی‌شناسی ادبی) نوشته‌ی ناصر شاکریان، در این کتاب از شاعر بزرگ آذر بیگدلی که از جمله شاخص‌ترین و مهم‌ترین چهره‌های شعر دوره‌ی بازگشت ادبی پس از مشتاق اصفهانی و همچنین از شیفتگان این مکتب است، که توانست با سرودن شعر به سبک و سیاق شاعران گذشته رسالت فردی و شاعری خویش را نسبت به این مکتب نوپا به انجام برساند و در قوام و دوام بخشیدن به آن نقش مهم و بسزای را ایفا کند.

هر پدیده‌ای در عالم برای زیبا شدن نیازمند یک سلسله لوازم و ابزار است که با به کارگیری آن‌ها، گامی در جهت زیباتر شدن برمی‌دارد. برای این که یک ساختمان بعد از برپا شدن زیباتر و دلپسندتر گردد باید در آن وسایل و امکاناتی به کار برده شود نظیر نقاشی، نورپردازی و… تا بر زیبایی آن افزوده شود؛ شعر نیز از جمله پدید‌ه‌هایی است که برای زیبایی و جذابیت آن شاعر ناگزیر است عوامل را در آن به کار ببرد که  که این عوامل، عوامل بدیعی هستند. همان گونه که در بحث علم بدیع گفته شد، به کارگیری این عوامل باعث گفتن و نوشتن سخن فصیح و کلام بلیغ می گردد.

برشی از کتاب 

به کارگیری عوامل علم بیان علاوه بر خلق و آفرینش تصاویر هنری و زیبایی‌های ادبی در شعر و نثر ادبی، در بالا بردن قدرت تأثیر گذاری در نفوس که یکی از مهمترین اهداف شاعرست نیز نقش مهمی بر عهده دارد که دکتر کزازی در این مورد به نکته‌ی زیبایی اشاره کرده است «در آفرینش هنری، گمان به این است که، مخاطب به‌آسانی دل به سخن نخواهد داد و گوش هوش بدان فرانخواهد داشت. هنر سخن‌ور در این است که او را به هر روی، بدین کار برانگیزد یا نگاه دل او را به سوی خویش درکشد تا بتواند اندیشه‌هایش را در یاد او جای دهد؛ و او را با خود همدل و همداستان گرداند».

آنچه در این کتاب می‌خوانیم

• زندگی و آثار  آذر بیگدلی

•  بررسی دیوان آذر بیگدلی از دیدگاه آرایه‌های بدیع لفظی

•  بررسی دیوان آذر بیگدلی از دیدگاه آرایه‌های بدیع معنوی

•  بررسی دیوان آذر بیگدلی از منظر علم بیان و تصویر آفرینی