ردپای رمانتیسم در شعر سهراب

کتاب ردپای رمانتیسم در شعر سهراب نوشته دکتر محمدرضا پژوهان‌منش، سپهری و شعرهایش و حتی شماری از تابلوهایش از نظرگاه و جنبه‌های مختلف تفسیر شده است و بی‌اغراق حجم نقد و نظر درباره‌ی سپهری و آثارش بیش از حجم مجموعه‌های شعر خودِ اوست.

شعر نو فارسی گونه‌ای از شعر نوگرا و عنوانی در برابر شعر کهن فارسی است. از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمی‌کند این نوع شعر را شعر نو می‌نامند. شعر نو شامل قالب‌های نیمایی، سپید و موج نو است و در قالب‌های دیگر بر اساس توجه شاعر به زبان و مفاهیم روز، واژه «نو» به‌عنوان صفت به نام قالب‌ها افزوده می‌شود. مانند غزل نو.

برشی از کتاب 

شعر (صدای پای آب) از نمونه‌های برجسته مونولوگ درامی یا گفتار نمایشی در شعر معاصر است. در چنین شعری، منِ شعری سرشت خود و اوضاع و احوال نمایشی را به زبان خود برملا می‌کند. همچنین، برخلاف گفتار مخصوص نمایشنامه که به‌جای آن، علاوه بر معادل‌های پیشنهادی حدیث نفس و خودگویه می‌توان در دل گذاشت مکان و زمان و هویت‌های منِ شعری در خلال خود شعر آشکار می‌شود.

آنچه در این کتاب می‌خوانیم 

• مروری بر آثار و دستاوردهای سهراب

• تفسیر و توضیح شعر صدای پای آب

• تکرار و کارکردهای آن در اشعار سپهری

• ردپای بودا در شعر سهراب

• تأثیر مکتب رمانتیسم ویلیام وردزورث در اشعار سهراب

• مروری بر نظریات بعضی ادیبان در مورد سهراب سپهری

• سایه‌ی زن در شعر سهراب