گلابی و آهوی خال خالی

کتاب گلابی و آهوی خال خالی به قلم زیبای مرضیه راستینه، ماجرای یک آهوی نازنازی را روایت می‌کند.

یکی بود یکی نبود، مامان‌آهو سه بچه داشت، به اسم‌های طلایی، قهوه‌ای و خال‌خالی. گـاهی مامان‌آهـو بـــه جنگل می‌رفت و مقـداری خــوراکـی و میـوه بــرای بچـه‌هــایش می‌آورد و بین آنها تقسیم می‌کرد و خودش و بابا‌آهـو هم می‌خوردند. گاهی بابا‌آهو می‌رفت و غذا می‌آورد. مدتی بود خال‌خالی بهانه‌گیر شده بود. هر وقت موقع تقسیم خوراکی‌هـا می‌شد خال‌خالی می‌گفت “من بیشتر می‌خوام” وقتی غذا یـا میوه‌ی بیشتری بـــه او می‌دادنــد کمی از آن را می‌خــورد و بقیه‌اش را دور می‌ریخت. میوه‌ا‌ی را گاز می‌زد و بقیه‌اش را دور می‌ریخت. گاهی یک گلابی بزرگ را می‌خواست اما نمی‌توانست همه‌ی آن را بخورد. مامانِ خال‌خالی بهش می‌گفت: ما می‌توانیم یک میوه را دو قسمت کنیم و نصف آن را تو بخوری و نصف دیگرش را یکی از ما بخورد اما خال‌خالی قبول نمی‌کرد. 

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

سلام به جنگل سبز

به آسمان آبی

به غنچه‌های خندان

به روز آفتابی

سلام به هر ستاره

به ابر پاره پاره

به دانه ای که از خاک درآمده،

دوباره سلام به هر دل پاک

به هر دل پـُر امید

سلام به آن شب تار که عاقبت شد سفید

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥