گویش رامهرمزی (رومزی)

نوراله گرشاسبی زبان‌شناس در کتاب گویش رامهرمزی (رومزی)، داده‌های آوایی، صرفی و نحوی گویش زادبوم خود را گردآوری و ارائه کرده است.

این کتاب حاوی مطالب کاربردی است از قبیل: موقعیت وضعیت اجتماعی گویش‌واران آن، دگرگونی‌ها و اختلافات آوایی گویش رامهرمزی نسبت به فارسی معیار، نکات دستوری گویش رامهرمزی، شرح تعدادی ضرب‌المثل، کنایه‌ها و اصطلاحات گویش رامهرمزی و واژه‌نامه.

بی‌شک زبان‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های موجود در هر کشوری، بخش بسیار مهمی از فرهنگ آن را تشکیل می‌دهند. شاید بیراه نباشد اگر بگوییم با نابودی و از میان رفتن هر کدام از این زبان‌ها و گویش‌ها، زخمی عمیق بر پیکرۀ فرهنگی آن مملکت وارد می‌آید. میهن ما ایران، با قدمتی بیش از 5000 سال، شاهد زبان‌ها و گویش‌های بی‌شماری بوده که بسیاری از آن‌ها طی حوادث گوناگون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و… از بین رفته‌اند و بسیاری دیگر نیز هنوز به حیات خویش ادامه می‌دهند که لازمۀ این امتداد حیات، ثبت و ضبط دقیق آن‌هاست.

برشی از کتاب

دربارۀ قوم “ماد” که نخستین شاهنشاهی ایران را برپا کردند “هرودت” مورخ یونانی نوشته است که در سراسر جهان ایشان را “آریایی یا ایرانی = arioi” می‌خواندند. نسبت قوم پارس با این نژاد در سنگ‌نوشتۀ داریوش بزرگ ثبت است که خود را ایرانی و ایرانی‌نژاد خوانده است. در باره قومی که به زبان اوستایی سخن می‌گفتند، این عنوان با نام نژاد را از کلمه ( ارین واج aryana  vaejeh) که اسم جایگاه نخستین ایشان و به معنی جایگاه ایرانیان است می‌توان دریافت.

آنچه در این کتاب می‌خوانیم

• زبان فارسی و شاخه‌های آن

•  رامهرمز

•  بافت و گویش رامهرمز 

•  انواع کلمه

•  واژگان گویش رامهرمزی

•  ضرب‌المثل، کنایه‌ها و اصطلاحات